Κλικ
Θυσία στο βωμό του νέου , αυτό γινήκαμε . Τριγυρισμένοι από ανήμπορους θεούς.
Ξενυχτισμένοι σε γαλάζιες οθόνες με πλήκτρα για δάκτυλα και καλώδια για φλέβες.
Αγκαλιάζουμε υψηλής ευκρίνειας λέξεις και ξεχνάμε να αγκαλιάσουμε τους φίλους μας.
Πόσο γρήγορα ταξιδεύει ένα μου λείπεις!
Χιλιάδες χιλιόμετρα σε ένα κλικ.
Ο χρόνος πια μετράει σε κλικ!
Ένα κλικ που όμως δεν θα γίνει ποτέ χτύπος. Οι καρδιές πια δεν χτυπούν , κλικάρουν.
Και το πρωί, όταν τα βλέφαρα ανοίγουν, γεμίζουν ψηφιακές ψευδαισθήσεις τις ζωές μας.
Ίσως φτάσαμε στην εποχή που ζούμε μόνο στα όνειρα μας!
Σσσσσσ μιλά σιγά,
κοιμάμαι ακόμα!
Σ.Ε.
Tags:
Ποιήματα
0 σχόλια