Ανάμεσα στο Φως και στο Σκοτάδι
Σαν σκέψη έρχεσαι,
πάντα απρόσκλητη .
Πέρνω μια χούφτα χώμα και νερό,
τρίβω τα χέρια μου,
ξορκίζω τον χειμώνα,
και περιμένω .
Μια χαραμάδα αρκεί ,
απλώνω το χέρι μου στο φως,
σχεδόν το αγγίζω με τα δάχτυλα.
Ανοίγω τα μάτια μου,
κλείνω τα βλέφαρα ,
κι εκεί,
ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι
Υπάρχουμε.
Σ. Ε.
Tags:
Ποιήματα
0 σχόλια