Το παιχνίδι του "θα ήθελα"
Χθες βράδυ έπαιξα το παιχνίδι του θα ήθελα.
Θα ήθελα.... να ήταν εδώ Οι φίλοι μου
Θα ήθελα..... να δω Ένα όμορφο χαμόγελο
Θα ήθελα.... να είχα κάνει τούτο ή εκείνο διαφορετικά
Και ούτω καθεξής
Είδα λοιπόν πως όσο ζητούσα έμενα άδειος
σχεδόν διψασμένος, αποκαμωμένος
Είπα κι εγώ να αλλάξω τροπάρι
Θα ήθελα...... να ευχηθώ μια καλημέρα,
στον πρώτο άνθρωπο που θα δω αύριο.
Θα ήθελα.... να αγκαλιάζω πιο πολύ
αυτούς που με αγαπούν
Θα ήθελα.... να μοιραστώ την χαρά μου
με τους φίλους μου
Τότε γέμισα.
Γέμισα ελπίδα, προοπτική, αισιοδοξία,
Αγάπη, διάθεση για αλλαγή... και ένα
σωρό άλλα όμορφα συναισθήματα.
Ε λοιπόν σήμερα θα παίξω
το παιχνίδι του ευχαριστώ
Μα με χαρτί και με μολύβι αυτή τη φορά
Γιατί η καρδιά ξεχνάει τις ευλογίες.
Κι αν το θα ήθελα μου έπαιξε παιχνίδι πονηρό... το ευχαριστώ ξέρω τι θα μου φέρει
Τι λες παίζουμε?
Tags:
Ποιήματα
0 σχόλια