Σκέψεις Πυκνές
Να ήταν ώρες ;
Να ήταν μέρες ;
Δεν μπορώ να
θυμηθώ !
Τόσο πυκνές
ήταν οι σκέψεις.
Με έπνιξαν,
μου κόψαν την
ανάσα.
Ποιος θάνατος
θυμήθηκε
Να παίξει την
ψυχή μου
Σε δανεικό
μονόδρομο,
Σε χείλη
πικραμένα ;
Περάσαν μέρες ;
Να ταν βδομάδες
;
Δεν κατάλαβα.
Βαθύ πηγάδι
και τα πόδια το
κατέβηκαν.
Δεν το περίμενα
μα βρέθηκα στον
πάτο.
Το πήρα απόφαση
πια.
Θα ναι βδομάδες
;
Θα ναι μήνες ;
Δεν το ξέρω.
Ξέρω μονάχα πως
πιο κάτω αφού
δεν πάει ,
πρέπει να
ξαναζήσω ,
πρέπει να πάω
μπροστά .
Μα πιο καλά
Και πιο σωστά !
Γιατί το αύριο
φωτίζεται
Απ το σήμερα,
Και κάθε τέλος
μια αρχή
Πάντα σημαίνει.
Tags:
Ποιήματα
0 σχόλια