Kραυγές
Βουβές ,
ανήμπορες.
Χαράζουν το λαιμό μου,
Με γδέρνουν.
Μα πιο βαθιά οργώνουν την ψυχή μου.
Αφήνουν πίσω αυλακιές.
Χάραξε ;
Δεν το είδα.
Τα μάτια μου κλεισμένες φυλακές,
Αργοσαλεύουν,
μα δεν ψάχνουν πια ευχές,
Αυτές Ξοδεύτηκαν.
Κι οι άλλες, εκείνες οι ευχές
οι πιο μεγάλες,
γίναν λεπίδες διάφανες,
Τις κουβαλάω μαζί μου,
Ξέμειναν καρφωμένες στο κορμί μου!!!
Tags:
Ποιήματα

0 σχόλια