Ο Φόβος
Μην εμπιστεύεσαι κανένα,
ακόμη κι η σκιά σου
σε εγκαταλείπει στο σκοτάδι!
Μα είναι αλήθεια αυτό ?
Σε εγκαταλείπει ή...
απλά εσύ δεν μπορείς να την δεις?
Ξέρεις, στο μαύρο του σκοταδιού
χόρευε πάντα ο φόβος.
Η απουσία αισθήσεων γεννάει εμμονές
νταντεύει ανασφάλειες
και κανακεύει τρόμους
Κι όταν ξυπνάμε?
Στο φως κρύβονται οι ψευδαισθήσεις
Που γεννάνε τα κουρασμένα μάτια.
Θέλω να πιστεύω στην ανθρωπιά.
Διαλέγω να πιστεύω σε Θεό.
Δεν βλέπουμε γιατί δεν ψάχνουμε
ή γιατί θέλουμε το φως τώρα ...
γιατί το θέλουμε όλο.
Μα δεν είμαστε έτοιμοι ακόμα.
Τα μάτια μας γεννάνε μοναξιά
γυρεύοντας εικόνες.
Οι σκέψεις μας φοβούνται την αυγή,
δεν αντέχουν το φως της αλήθειας.
Γυρεύουν το σκοτάδι για να επιβεβαιωθούν
Μα όσοι κοίταξαν ουρανό πότε δεν ήταν μόνοι.
Tags:
Ποιήματα

0 σχόλια