Ακουσες τον Χρόνο να Γυρίζει
Άκουσες τον χρόνο να γυρίζει
Μύρισες και πάλι την βροχή
Αυτή που την ζωή μας την
ξεπλένει
Αυτή που ψιθυρίζει την αυγή
Κινήθηκες αργά μες τα
σοκάκια
Μίλησες με φίλους μακρινούς
Άκουσες φωνές να
μουρμουρίζουν
Άκουσες σκιές να λεν πως
ζουν
Ξύπνησε ο φόβος που κοιμόταν
Πάνω στις στέγες μέσα σε
ψυχές
Είδες τους ανθρώπους
τρομαγμένους
Άκουσες ανθρώπινες κραυγές
Κι είδες την αγάπη να
πεθαίνει
Κι είδες την ζωή να ξεψυχά
Είδες μια σκιά να
κοροϊδεύει,
Κάποιον να γελά στα σκοτεινά
Κοίταξες τριγύρω σου
θλιμμένος
Έψαξες για να βρεις την ζωή
Κι άκουσες τον ήχο της
αγάπης
Κάπου υψώνεται μια προσευχή
Tags:
Ποιήματα
0 σχόλια