Δυο Σκιές
Γυρίζουν μόνες δυό σκιές
κρύβονται στις γωνιές
Ξενυχτισμένες κι άσωμες
γυρνούν στις γειτονιές.
κρύβονται στις γωνιές
Ξενυχτισμένες κι άσωμες
γυρνούν στις γειτονιές.
Χωρίς να το ζητήσουν καν
οι άλλοι τις κοιτούν
Μα προσπαθούν να ξεχαστούν
στον ήλιο να μην βγουν
οι άλλοι τις κοιτούν
Μα προσπαθούν να ξεχαστούν
στον ήλιο να μην βγουν
Το φως σηκώνει άνεμο
που τρέχει στα στενά
Σφυρίζει μέσα στις αυλές
στα όνειρα ξεσπά.
που τρέχει στα στενά
Σφυρίζει μέσα στις αυλές
στα όνειρα ξεσπά.
Ονειρα που ξεχάστηκαν
που φύγαν βιαστικά
και μοναχά τις κυριακές
Θυμούνται την φωτιά
που φύγαν βιαστικά
και μοναχά τις κυριακές
Θυμούνται την φωτιά
Φωτιά που καίει στα στήθη τους
σε βάθη μυστικά
εκεί που μέσα σε όνειρο
το σώμα τους γυρνά
σε βάθη μυστικά
εκεί που μέσα σε όνειρο
το σώμα τους γυρνά
Tαξίδεψαν με δυο κεριά
στην μνήμη που ξυπνά
σκοτειδιασμένες κι άχρωμες
Σ΄όνειρα σφαλιστά
στην μνήμη που ξυπνά
σκοτειδιασμένες κι άχρωμες
Σ΄όνειρα σφαλιστά
Το αύριο δεν ξέχασαν
μα δεν το κυνηγάν
λες και γνωρίζουν σήμερα
τι κρύβει το μετά
μα δεν το κυνηγάν
λες και γνωρίζουν σήμερα
τι κρύβει το μετά
Tags:
Ποιήματα

0 σχόλια